Οι Άγιοι Απόστολοι
Ξεχωριστή θέση κατέχουν στην Εκκλησία του Χριστού οι Άγιοι Απόστολοι. Είναι οι άνθρωποι, πού πρόθυμα ανταποκρίνονται στην πρόσκληση του Κυρίου και ακολουθούν πιστά τον Θείο Διδάσκαλο. Είναι ψαράδες στο επάγγελμα. Άσημοι στην καταγωγή. Άγνωστοι στους πολλούς. Ζουν με τον ιδρώτα τού προσώπου τους. Τί και αν δε γνωρίζουν γράμματα πολλά; Τί και αν δεν φοίτησαν σε θεολογικές σχολές; Τί και αν δεν άκουσαν φιλοσοφικά μαθήματα στην Αθήνα; Οι απλοϊκοί ψαράδες της Γαλιλαίας ζουν το όραμα της Βασιλείας των ουρανών. Αυτή είναι η υπόσχεση τού Θεού. Νοσταλγούν και αυτοί τον ερχομό τού Μεσσία.
Η υπόσχεση τού Θεού πραγματοποιείται. Η ώρα φθάνει. Ο ερχομός του Μεσσία είναι εμφανής. Η βροντερή φωνή αντιλαλεί στη Γαλιλαία. Οι καρδιές των ανθρώπων συγκλονίζονται. Ο Ιησούς αρχίζει το λυτρωτικό έργο Του. Αναζητά τούς συνεργάτες Του. Εκλέγει το επιτελείο Του. Πού όμως να ρίξει το βλέμμα Του; Η σάπια θρησκευτική ηγεσία του Ισραήλ δεν τον συγκινεί. Η στείρα φιλοσοφική διανόηση δεν τον ενθουσιάζει. Οι κυβερνήτες των εθνών, πού χρησιμοποιούν τα ξίφη τους για να τυραννούν τούς λαούς της γης, ποτέ δε θα αξιωθούν να γίνουν οι συνεργάτες Του. Την καινούρια διδασκαλία Του δεν την εμπιστεύεται σε ανθρώπους, που είναι γεμάτοι από δόλο και πονηριές. Οι συνεργάτες Του δε θέλει να είναι άνθρωποι με φανταχτερά ονόματα, με υψηλά αξιώματα, με διδακτορικά διπλώματα. Όχι! Το καινούριο κρασί, δεν είναι διατεθειμένος ο Θείος Αμπελουργός να το εμπιστευτεί σε παλιούς ασκούς. Ο Μέγας ψαράς της ανθρωπότητας, ρίχνει τα δίχτυα Του στη θάλασσα της Γαλιλαίας. Μια δωδεκάδα ανθρώπων αποτελεί το πρώτο επιτελικό σώμα τού Κυρίου.
Το έργο αρχίζει. Ο Μεγάλος κατακτητής των καρδιών απευθύνει λόγο απλό, σύντομο και πειστικό. Ελάτε κοντά μου να σάς κάνω ψαράδες ανθρώπων. «Δεῦτε ὁπίσω μου καἰ ποιήσω ὑμᾶς ἀλιεῖς ἀνθρώπων». Και οι ψαράδες; Ώ, οι ψαράδες! Δεν διερωτώνται, αν πρέπει να ακολουθήσουν. Δεν Τον ρωτούν: Ποιος είσαι, τί επιδιώκεις και ποιό είναι το μέλλον μας κοντά σου; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Πείθονται και ακολουθούν. Οι ψαράδες αφήνουν τη θάλασσα. Εγκαταλείπουν τα δίχτυα. Αποχωρίζονται τις αγαπημένες τους Βάρκες, μέσα στις όποιες πέρασαν τις πιο σκληρές, τις πιο κοπιαστικές, μα και τις πιο όμορφες ώρες της ζωής τους. Αποχαιρετούν τούς γονείς. Εγκαταλείπουν τα σπίτια. Αρνούνται τούς πάντες, για να κερδίσουν τον Ένα, πού τούς κάλεσε κοντά Του.
Τρία ολόκληρα χρόνια μαθητεύουν κοντά Του. Πολλά ακούν. Πολλά βλέπουν. Πολλά διδάσκονται. Πολλά θαυμαστά διαπιστώνουν στον Αρχηγό τους. Πολλές ευκαιρίες τούς δίνονται να ομολογήσουν το μεγαλείο του Χριστού και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους να αφοσιωθούν σ’ Αυτόν και να Τον υπηρετήσουν. Χωρίς να μειώνουμε το κύρος των Αποστόλων, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι, ως άνθρωποι και αυτοί πέρασαν μια κρίση. Η δωδεκάδα δεν άντεξε στα τραγικά και φριχτά γεγονότα του Γολγοθά. Η σταυρική θυσία του Χριστού γέμισε τις καρδιές τους με απογοήτευση. Τα όνειρά τους φαίνονται προς στιγμή να διαλύονται. Τα πάντα να σβήνουν.
Και όμως, η Ανάσταση του Χριστού, το τόσο θαυμαστό και απίστευτο για τους πολλούς γεγονός, ανασταίνει τα όνειρά τους και η Πεντηκοστή πυρακτώνει τις παγωμένες τους καρδιές. Η Ανάσταση, φωτίζει τον ορίζοντα, ζωογονεί την πίστη, γιγαντώνει το φρόνημα, και αναδεικνύει τους Αποστόλους άξιους μαθητές και διαδόχους τού Κυρίου. Σ’ αυτούς ο Αναστημένος Χριστός εμπιστεύεται την εξάπλωση της Βασιλείας των ουρανών.
Οι Απόστολοι με ζήλο και θάρρος και ακράτητο ενθουσιασμό ρίχνονται στη μάχη.
Αγαπητέ μου αναγνώστη,
Και 'σύ είσαι ένας μαθητής του Χριστού. Και 'σύ μπορείς να κάνεις έργο Αποστόλου. Και συ είσαι ένας απόστολος με ιερή αποστολή. Γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι, στους όποιους συ έχεις υποχρέωση να γίνεις ένας κήρυκας. Έχεις χρέος να οδηγήσεις έναν άνθρωπο κοντά στο Θεό. Καθήκον σου να μιλήσεις στο συνάδελφό σου για τη σωτηρία της ψυχής του. Ένας παραστρατημένος σε αναζητά, να του δείξεις το δρόμο του Θεού. Απόστολος και συ και όλοι μας, για να απλωθεί η βασιλεία του Θεού παντού, σ’ όλο τον Κόσμο, σ’ όλες τις καρδιές.